Teknologiaz eta arretaz

Sarea, uneoro berritzen den informazio topagunea da. Informazio asko dago eta informazioa kontsumitzeko era ugari.

Komunikazioren digitalizazioak informazioa jasotzeko aukerak gehitzea ekarri du. Eta informazio hori asimilatu, klasifikatu, konparatu eta monitorizatu egin behar izaten da.

Informazioa prozesatzeko gure gaitasuna mugatua da, eta edukien aukeraketa egin behar dugu ezinbestean. Arretak egiten du hori. Eta gizakia gizaki denetik, horretarako trebatuta egon da.

Baina zer gertatzen da gaur egun?

Desoreka izugarria gertatu da. Informazioa jasotzeko gure gaitasuna berbera da, baina eskuragarri dugun informazio kopurua biziki hazi da.

Publikoa informazio interesgarri eta garranztitsua eskeiniz asebetetzea bilatzen da etengabe. Eta hala kontsumitzaileak bere arreta eskeintzen du trukean.

Arreta ondare urria bihurtu da gaur egun, eta gure arreta eskuratzeko leihaketa bizian dihardute web horri eta aplikazio gehienek. Egileek oso ondo dakite zer egin, eta zergatik. Gizakiaren portaera aztertzen dute eta psikologian oinarritzen dira.

Barruraino sartzen denak irabazi egiten du

Gure aisialdiaren zati handi bat eurei eskeintzea lortzen dute aplikazio hauek. “Hori -sare sozialetako sortzaileek hala aitortzen dute-…noizbehinka dopamina piskat bat eskeinita lortzen da, norbaitek publikatu duzun zerbait gustatu zaiola adierazteak edo jarraitzaile berri bat edukitzeak asebetetzen zaituenean, adibidez”.

Aplikazio hauetako jakinarazpenek gure arreta bereganatzen dute uneoro. Modu oldarkorrean erantzuten diegu.

Eta nik aitortu beharra daukat, sare horietan harrapatuta sentitu izan naizela. Beste norbaitekin egonda mugikorraren adierazpen bati erantzuten diotenen artean ikusi izan dut nere burua maiz. Eta lotsa galtzea da hori, badakit. Hurbilenekoekin egin dut gainera. Ohartu naizenean damutu arren berandu izaten da. Egin dut ordurako. Kontrolik gabeko egoera izaten da.

Edozein momentutan egiten ari garen horrekiko arreta hautsi egiten dela somatzen dut askotan.

Sareak gauza asko jakin edo ezagutzeko aukera ematen digu, eta sare sozialek gauza horiek denbora errealean jakiteko aukera eskeintzen digute. Horregatik informazioa galtzeko beldurra (ingelesez FOMO: fear of missing out) gaur egungo arazo larri bihurtu dela diote zenbaitek.

Arazo honen ondorio zuzena gainezka egitea izaten da askotan. Eta hala sentitu izan naizela ere aitortu behar dut. Askotan nahiko nukeen edo beharko nukeen informazio guztia prozesatzeko gai ez naizela sentitu dudalako. Izan ere, dagoena eta ez dagoena ere kontsumitu nahi izaten dugulako. Ez da dugu denborarik.

Denbora faktore erabakigarria bihurtzen da gaur egun

Komunikatzea errazagoa eta erosoagoa da orain. Denbora gutxi behar da. Berehalakoa da.

Baina berehalakotasun horrek badu bere arriskua, askotan egiten ari garen hori alde batera utzi eta gauza berri bati ekiten diogulako. Ezin du itxaron.

Bestalde, denbora falta zaigula uste dugun sentsazioak neurrira egindako edukiak kontsumitzera ere bagaramatza. Gure interesekin bat datorren informazioa bilatzen dugu, eta laburra bada hobe. Gainera askotan aukeraketa bera ere beste norbaiten esku utzi izan dugu eta Facebook edo Twittereko kontaktuak erabiltzen ditugu kontsumituko dugun informazioaren aukeraketa egin diezaguten.

Teknologiak abantaila ugari ditu, baina erabilera konszientea egin behar dugu. Bestela arazoak sortzen ditu, harrapatu egiten gaitu.

Neurriak hartu behar ditugu ezinbestean.

Ohitura hobeak garatu, arduratsuak izan eta gure arretaren kudeaketa gure kabuz egin. Horrela gure bizitza guk kontrolatuko dugu. Ez al zaizu iruditzen?